-
1 wszcz|ąć
pf — wszcz|ynać impf (wszczęła wszczęli — wszczynam) Ⅰ vi książk. to start, to launch- wszcząć postępowanie to initiate a. institute proceedings książk.- wszcząć śledztwo a. dochodzenie to launch an inquiry- wszcząć bunt to instigate a rebellion- wszcząć kłótnię to start a fightⅡ wszcząć się — wszczynać się książk. to start- wszczęła się ciekawa dyskusja an interesting discussion got under wayThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wszcz|ąć
См. также в других словарях:
kłótnia — ż I, DCMs. kłótniani; lm D. kłótniani «ostra wymiana zdań, słów między osobami zdenerwowanymi, podnieconymi, mającymi jakieś pretensje do siebie, nie zgadzającymi się pod jakimś względem; sprzeczka, spór» Kłótnia brata z siostrą. Kłótnia między… … Słownik języka polskiego
wszczynać — ndk I, wszczynaćam, wszczynaćasz, wszczynaćają, wszczynaćaj, wszczynaćał, wszczynaćany wszcząć dk Xc, wszczął, wszczęła, wszczęli, wszczęty, wszcząwszy «zaczynać jakąś akcję, działalność, dawać czemuś początek; rozpoczynać, wzniecać» Wszcząć… … Słownik języka polskiego
wzniecić — dk VIa, wzniecićcę, wzniecićcisz, wznieć, wzniecićcił, wzniecićcony wzniecać ndk I, wzniecićam, wzniecićasz, wzniecićają, wzniecićaj, wzniecićał, wzniecićany 1. «spowodować powstanie ognia, światła; zapalić» Wzniecić ogień, płomień, pożar. przen … Słownik języka polskiego